بخش سوم: توضیحات تکمیلی طراحی و اجرای سیستم های کشف و اعلام حریق

کتاب دستورالعمل و ضوابط طراحی، نظارت و اجرای سیستم های اعلام حریق به منظور یکسان سازی ضوابط اجرایی سیستم های اعلام حریق توسط سازمان نظام مهندسی ساختمان گردآوری گردیده و در اختیار کارشناسان و مجریان قرار می گیرد.

این مجموعه در هفت بخش تدوین شده است که در این مقاله بخش سوم ارائه خواهد شد.

در آموزش های قبلی به مباحثی همچون الزامات ساختمان ها و بناها در اجرای سيستم ها و معيار طراحی، انتخاب و نصب ادوات سيستم های کشف و اعلام حريق پرداختیم. اکنون در بخش سوم این مقاله که خلاصه ای از کتاب دستورالعمل و ضوابط طراحی، نظارت و اجرای سیستم های اعلام حریق بوده به موضوع موارد تکمیلی جهت طراحی و اجرای سیستم های اعلام حریق در ساختمان ها می پردازیم.

موارد تکمیلی در اجرای سیستم‌های اعلام حریق در ساختمان‌ها عبارتند از :

• توصیه می گردد در مجتمع های مسکونی ارتباط لازم جهت آگاهی و کنترل نگهبان از وضعیت عملکرد سیستم اعلام حریق با استفاده از پنل تکرار کننده تامین شود .

• جهت فضاهای غیر قابل دسترسی (از قبیل وید سقف و یا کف) و فضاهای بسته نیاز به استفاده از چراغ های نشـانگر می باشد، شایان ذکر است که می توان در سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر از این چراغ های نشانگر صرف نظر کرد.

• در سقف های کاذب بالاتر از ۸۰ سانتی متر و یا سقف کاذب باریسک حریق بالا استفاده از کاشف حریق در سیستم اعلام حریق با تامین شرایط سرویس و نگهداری الزامی است.

• اگر هر نو ساختار دودکش مانند، پلکان باز، شفت آسانسورها و بالابرها یا هرگونه مجرای محصور از یک یا چند سقف عبور کند، یک کاشف حریق باید در بالاترین قسمت شفت یا محفظه بسته و هر سطح محل استقرار (تراز طبقه) در فاصله ۱.۵ متری از محل عبور از سقف نصب شود .

• تعداد کاشف های حریق در هر منطقه از سیستم اعلام حریق متعارف بر اساس نظر طراح مطابق با مشخصات فنی سازنده محصول لحاظ گردد.

• یک خطا ناشی از مدار باز یا اتصال کوتاه در مدار کاشف خودکار حریق، نباید حفاظت منطقه ای بیش تر از ۲۰۰۰ متر مربع و یا بیشتر از یک طبقه ساختمان بعلاوه حداکثر ۵ تجهیز (کاشف خودکار، شستی های اعلام حریق ، آژیرها و یا ترکیبی از آنها) در یک طبقه بالاتر و یک طبقه پایین تر از آن طبقه را از کار بیندازد.

• تعـداد المـان (کاشـف و شسـتی اعـلام حـریـــق) در یک مرکز اعـلام حـریـق بـا کنترل نـرم افـزاری (Controlled CIE Software) نباید از ۵۱۲ قطعه تجاوز کند، در صورت تایید سازنده تجهیزات مبنی بر استفاده آن مطابق با استاندارد BS EN54-2 می تواند مجاز باشد .

• در ساختمان هایی با کاربری و تصرفات ترکیبی و گسـترده در صورتی که از سیسـتم اعلام آدرس پذیـر استفـاده گردد می توان جهت هر قسمت به صورت مستقل پنل اعلام حریقی لحاظ شود و امکان ارتباط با یکدیگر (شبکه شدن) در نظر گرفته شود، در صورت استفاده از یک پنل مرکزی جهت کل بنا ترجیحاً در ورودی هر قسمت جهت کنتـرل دقیق تر از پنل تکرارکننده استفاده گردد .

• جهت ارتباط سیستم اعلام حریق با سایر سیستم های موجود در ساختمان از قبیل فن فشار مثبت راه پله ، اگزاست فن، دمپر و پرده های دود، آسانسور و پله برقی، هوارسان و سیستم اطفاء اتومات آبی و درب های کنترلی و اتومات ارتباطات لازم در سیستم های متعارف و آدرس پذیر باید مد نظر قرار گیرد.

• تجهیزات سیستم کشف و اعلام حریق اجرا شده در ساختمان ها ضرورت دارد حداقل یکی از تاییدیه های استانداردهای مصوب ملی یا گواهینامه های بین المللی مانند LPCB, Vds, FM, UL, Dedal, Evpu و… را دارا باشد .

• مجری ذیصلاح )اشخاص حقیقی یا حقوقی (با تجربه کافی در زمینه سیستم های اعلام حریق پس از طی دوره های آموزشی تخصصی لازم و کسب گواهی معتبر با دارا بودن تجهیزات مناسب مجاز به اجرای سیستم اعلام حریق می باشد .

• سیستم های کشف و اعلام حریق باید توسط مجریان ذیصلاح که دارای تاییدیه از سازمان آتش نشانی ، سازمان نظام مهندسی ساختمان و اتحادیه صنف مربوط می باشد اجرا گردد تا نسبت به رعایت ضوابط و استانداردها در سیستم کشف و اعلام حریق متعهد باشد .

• مجریان سیستم اعلام حریق باید پیش بینی های لازم جهت ارائه خدمات سرویس و نگهداری سالانه را در اجرای سیستم در نظر گرفته و باید آموزش های لازم را به لحاظ بهره برداری و راهبری سیستم به بهره بردار ارائه نمایند.

منبع: سازمان نظام مهندسی ساختمان

مقالات مرتبط :